Eşim ve çocuğum için önce ben diyebilmek
...sizin iyi durumda olmadığınız yerde çocuğunuza bakım verecek kimse olmaz. Kendinize şu soruyu sorun: Kendim için en son ne yaptım?
Doğrudan kendinize ya da eş olarak ilişkinize enerji verecek durumları oluşturamazsanız, çocuklara sadece anne ve babalığın somut görevlerini yapmış olursunuz. Ama çocuklar somut ihtiyaçları karşılandığında gelişenden ziyade ruhen gelişmeye mecbur birer varlıktırlar. İnsan beyni ancak insan beyniyle büyür ve sizin filtrenizden geçen sağlıklı duyguları almak ister.
Sayfa 36 - Kanon KitapKitabı okuyor
Yine sana geldiim Nilgünüm ,
Başkası için yazamam ben yok ki senden başka beni anlayabilen , yok ki senin gibisi bu yarımkürede hiçbir yerde !
Kitlelere de hitap etmem ,
Bir tek senin yazarınım ben
Hayatın pesimist yaptıklarındanım ben ,
Kimse için yazmaz
Bir tek senin için güzel söz yazar kalemim , çünkü
Seni ablası edinmiş
Küçük bir çocuğum ben ♥️
Birbirimizi o kadar iyi anlarken soruyordum kendime ablam
Artık yanıtladım o soruyu de evet
Bu dünya bize göre
Biz bu dünyaya göre değilmişiz.
Seni her şeyden çok seviyorum ♥️
Kötü Şöhretli Yazar - 04.06.2024
Surat asan kişi 1,85 boyunda olabilir bir yetişkin gibi düzenli bir işe sahip olabilir ama asıl mesajın ne kadar geçmişe dayandığını görmek içimize oturur : “Derinlerde bir yerde ben hala çocuğum ve hemen şimdi benim ebeveynim olman lazım.Sevgiye dair ilk fikirlerimin şekillendiği çocukluğumda insanların yaptığı gibi tadımı kaçıran şeyin tam olarak ne olduğunu doğru tahmin etmelisin.”
Sayfa 71Kitabı okuyor
Gerçek Tedbir Budur
Hepimiz çocuklarımızdan şikâyet ederiz. Hatta böyle giderse herkes şikâyetçi görünüyor. Fakat hiçbirimiz kendi hatalarına bakmaz. “Zamane çocuğu” der geçer. “Zamane çocuğu” ne demekse öyle garip bir ucubedir ki, yapılan gayri meşru işleri bile meşrulaştırmaktadır. Hacı hoca bile çocuğunun işlediği haramlar karşısında “Ne yapalım zamane çocuğu”
Bir şeyden kaçıyorum bir şeyden, kendimi bulamıyorum dönüp dönüp kendime yerleşemiyorum, kendimi bir yer edinemiyorum, kendime yerleşemiyorum, kendimi bir yer edinemiyorum, kendime bir yer…Kafatasımın içini , bir küçük huzur adına aynalarla kaplattım,ölü benim kendini izlesin her yandan,o tuhaf sır içinden!Paniğin kukla yapmış hasta bir çocuğum ben.Oyuncağı panik olan sayrı yalnızlık kendi kendine nasıl da eğlenir.
