Namık Kemal hayranlığı ve meşrutiyet rejimine duyduğu ilgi, Tevfik Bey’in istibdat döneminde yıllarca takibine sebep olacaktı. Daha 1873'de Vatan Yahut Silistre oyununun temsili sırasındaki halkın gösterileri üzerine Namık Kemal ve bazı arkadaşları sürgüne gönderi¬ lirken Tevfik Bey de Rodos'a sürülmüştü. Bu sürgün döneminde yayınladığı yazılarında o tarihteki tek oğlu Ziya'ya nispetle (Ebüzziya) yani Ziya'nin babası adını kullanmıştı. Sonradan da bırakmadığı bu isim, ailenin soyadı olacaktı.
Hürriyet ve İtilâf Fırkası yöneticilerinin çoğu İngiliz Elçiliğine sığınmıştı. Refik Halid de oraya gitti. Ama İngilizlerin bu kalabalığı yurt dışına taşımak çabası yürümüyordu bir türlü. Elçilikten ayrılan Refik Halid kendi imkânıyla 9 Kasım günü yurt dışına çıktı. Sürgün hayatı 16 yıl sürecekti.
Tanınmış şairimiz Halide Nusret Zorlutuna (1901-1984) çocukluk ve genç kızlık hayatının önemli kısmını Kadıköy Banliyösünde geçirmişti. Babası Avnullah Kâzimı Bey, II. Abdülhamid devrinde hapis ve sürgün cezasına uğramıştı.
Kendine sürgün
Bir garip kişiyim;
Sabah akşam imza veren.
Filistin♡
Mazluma sürgün evi; zâlime cihan düştü
Sana meftun ve hayran, sana ram olanlara
Bir belâ tünelinde ağır imtihan düştü.
Sayfa 26Kitabı okuyor
Ecnebiler Tibet'te yaşayan bir ermişin yanına varmışlar. Ermişe, bizi de erdir, çok ermek istiyoruz, erelim lütfen, filan falan demişler. Ermiş de ermiş bir insan olduğundan, estağfurullah beyler bayanlar, ademin tekiyim ben, ama çok ermek istiyorsanız, elbette buyurun birlikte erelim, demiş.
Ermişteki sırrın ne olduğuna dair meraklarıyla -bence afedersiniz ama açlıkları/oburluklarıyla- başlamışlar gözlemlemeye. Bakmışlar ermiş tütün içiyor. Haydaa, ermişin cigarayla ne işi olur filan şüphe tohumunu düşürmüşler içlerine. Sonra biraz daha bakmışlar, ermiş oturup saatlerce şiir okuyor. Erenin şiirle edebiyatla ne işi olur filan, şüphe sürgün vermiş, gövdesi büyüyor. Sonra bir de bakmışlar, ermişin yavuklusu var, yavuklusuna ölüp bitiyor. Bu muydu be, sen nasıl ermişsin lan demelerine mani olan bir terbiyeleri varmış ama sükut-u hayalleri yüzlerinden okunuyormuş. Ayrılmaya niyetlenmişler. Arkalarından, ermişin arkadaşlarından biri seslenmiş:
"Uçsaydı bulamazdınız bre köftehorlar. Ayaklarının yere basması lazım."
Vera💔
Hiç söylenmemiş sözler söylemeli
El değmemiş duru sözler sevdiğim için
Sevdiğim !
Şehir giysileri kıskanır ve bu yüzden bürünür geceye
Güneş gözlerinden beslenir ve saçlarını kollar görmek için
Sensizken; şehrin boş meydanlarında yürüdüm
Kalın puntolarla iri laflar ettim
Öfkemi saldım iri dişli postallar üzerine
Sevdiğim! VERA!
Hangi
Süleyman Nazif (1870-1927), Moda'nin dar sokaklarından birinde, iki katlı küçük bir evde oturuyordu. Meşrutiyetin ilânından beş, altı ay geçmişti. On iki yıldır yarı sürgün yasadığı Bursa'daki görevinden alınarak Konya’ya atanan Nazif, verilen görevi kabul etmeyerek İstanbul'a dönmüştü.
2023 yılında yarım kalan ya da okuyamadığım kitapları okumaya başlıyorum.
1.Üstadın Sesi
2.Vadinin Perileri
3.Asi Ruhlar
4.İnsanoğlu İsa
5.Seninle Başlamadı
6.1001 Gece Masalları (Sesli Kitap)
7.Gece Yarısı Kütüphanesi (Sesli Kitap)
8.Kendine Ait Bir Oda (Sesli Kitap)
9.Bölünmüş Bir Dünyada Akıl Sağlığımızı Nasıl Koruruz (Sesli Kitap)
10.Bilmek