Sevgi tohumu
Şiirlerimin tohumunu bırakıyorum
Bu şehirden gidiyorum
Beslediğim umutlarımı sineye çekiyorum
Vazgeçişlerim olacak
Kendi kabuğuma çekiliyorum
Bir tutam umutla ayrılıyorum
Tohumlarım sevgiyle filizleninceye kadar
Dönmeyeceğim
Bu karanlık şehre
#özgun
İnsan olmak incinmeyi göze almaktır!
“Kimse kendinden bir yere gitmiyor/ Yaşıyoruz sessizce yaramızı severek” (
Şükrü Erbaş).
Ulrich Beck ve 
Anthony Giddens gibi dünyaca meşhur sosyologların da işaret ettikleri üzere günümüz toplumlarında “risk”ler, daha da içinden çıkılmaz hale gelerek insan yaşamını acımasızca tehdit ediyor. Zira geçmişte toplumlar daha çok yangınlar, sel felaketleri, depremler
Buyurun size aşkın tarifi :))
Bir tutam tutku, bir demet bağlılık, bir avuç arzu.
Bolca sevgi, mutluluk, bir çimdik acı.
Sayfa 50Kitabı okudu
