İnanmak ister, inanamazlar!
Güvenmek isterler , güvenemezler!
Yaşamak isterler , yaşayamazlar.
Gülmek isterler , gülemezler!
Ölmek isterler , ölmezler!
Bunlar yaşayan ölüler , ruhlarını kaybetmiş canlı cesetlerdir!
Daha başlamadan bittiler.
Bitmeden tükendiler.
Hayat işte şu andır: "sesinin çınladığı şu an en mes'ut anındır."
Mezar, cennet ehli ile dünya arasında bir perdedir.
Âkif bir şiirinde sürgüne giden hocayı şöyle anlatır:
Başta bir dalgalı fes, tá tepesinden o ibik,
Cuk oturmuş bakıyor; mavi beş on kat iplik,
Sapı yok, püskülü tutmuş da dışından ibiğe,
Bağlamış sımsıkı "artık bu da kopmaz ya" diye.
Önü çökmüş sarığın, arka taraf vermiş bel;
Çağlıyor, püsküle baktım üzerinden tel tel.
Saçak altında o gözler, uzanan kaşlardan,
İki şimşek dolu gök sanki yanarsın baksan!
Sonra hendekler açılmış gibi kat kat bir alın;
Hani bin parça olur düşmeyegörsün nazarın!
İri burnundan inip savruluyor çifte duman,
El ayak bağlı dururken bu kıyılmaz arslan!
Karayel indiredursun tipi, yağmur, kar kış;
Hoca çıplak, yalınız çok senelerden kalmış,
Yanı yırtmaçlı bir entarisi var sırsıklam. Akıyor dört eteğinden hani bîçâre adam.
Lakin aldırdığı yok, hem sövüyor, hem yürüyor.
Göğsünün kılları donmuş o ateş püskürüyor!
Sayfa 118 - Türk Edebiyatı Vakfı Yayınları, Baskı 2003Kitabı okudu
Vaktiyle Çanakkale'yi topla tüfekle geçemeyen kuvvetler, başka kanallardan kolayca geçmesini bilirler.
Türkiye'miz bir uçtan bir uca yabancı zevklerin, yabancı eserlerin, yabancı fikirlerin bir panayırı hâline gelmiştir. Biz buna kültür emperyalizmi diyoruz.
Kültür emperyalizmi, siyasî, askerî emperyalizmden daha tehlikelidir. Çünkü milletler topla, tüfekle zorla yok edilemezler. Fakat yabancı ideolojilerin, yabancı zevklerin propagandası içinde kendilerini kaybeder, erir giderler.
Türk Edebiyatı Vakfı Yayınları
Ne Birleşmiş Milletleri canım? Onlar Birleşmiş Milletler değil, yerleşmiş milletler!.. Şimdiye kadar Birleşmiş Milletler'de hangi ayrılığın önüne geçebildiler?
Sayfa 178 - Türk Edebiyatı Vakfı Yayınları, Baskı 2003Kitabı okudu