"İnsanlar insanlara, insanlar menfaate, insanlar maddeye tapıyorlardı." Hakikat
bundan ibaretti. Böylece nâmütenahiye giden, Allah'a giden, ebediyete giden her yol kapanmış, insan; hayvani, behimî varlığı, ihtirasları, insiyakları içinde tepinip duruyor, tepindikçe, saplandığı bataklığa daha beter batıyordu.
Şimdi kalplerde, zihinlerde yerleşen, sevilen, tutulan bir kuvvet kayboluyor, âdeta her yer ve her şey boşalıyor, tutunulacak, sevilecek, kendisine bağlanılacak hiçbir şey kalmıyordu. Boşluk, boşluk, ebedî boşluk!...
Bu mukayese beni çıldırtıyor, çıldırtıyor beni!.. Sanki karşımda, iddia makamında, Müslüman bir Türk'ü değil, Athenagoras'ın mümessilini görüyorum!.. Ürperiyorum...! Ürperiyorum..!
Ambleminiz Hilal olsun. Vereceğiniz oylar helal olsun kardeşlerim.!
Evet ölüler var; yaşayan ölüler!.. Elbette öldüren var. Öldüren kim?
Bir vatandaş bir adam yaralar.Cezası yıllarca hapislerde yatmaktır.Bir insan, bir zümre, bir nesli mahveder, bir milleti öldürür, Cezası yıllarca saltanat sürmektir.
Sayfa 12 - TedevKitabı okudu