Lukas uçmak için doğduğuna inanıyordu. Tüm zamanını, kuşları izleyerek ya da uçakların gökyüzünde bıraktığı izleri merakla takip ederek geçirebilirdi.
Bir sürü kanat yapmayı denedi:
Büyük, küçük, kuş tüyünden, kâğıttan ya da kartondan... Hayalindeki gibi uçabilmesine yardımcı olacak her şeyi denedi. Tabii, hiçbiri işe yaramadı.
Ama Lukas umudunu yitirmedi.
Her yıl sonu, Noel Baba'ya mektup yazarak, "Lütfen, lütfen, lütfen," diye yalvardı. Gerçekten uçmasını sağlayacak kanatlar diledi ondan.
Ancak, nedendir bilinmez, Noel Baba her seferinde onu yanlış anlıyor ve işe yaramaz oyuncak kanatlar gönderiyordu.
Her doğum gününde olduğu gibi, Lukas yine aynı dileği dileyip pastanın mumlarını üfledikten sonra, annesi ona, "Lukas, uçmanın başka yolları da var," dedi ve eline bir kitap verdi.