Henüz adı olmayan bir duyguydu bu, ancak gizlendiği yerde çoktan biçim bulmuş ve kora dönmüştü.
Ama aşk, bir cenin gibi bedenin karanlıklarında acıyla dönüp durmaktan kurtulduğu, nefes ve dudak aracılığıyla kendini zikir ve itiraf edebildiği zaman gerçek aşktı.
Sebepsiz yere acı çekmişiz .
Vaatler yalanmış meğer ,
Güzel sözler ise sabah çıkan sisten ibaretmiş .
Anladık Sevilmediğimizi kurumaya yüz tutmuş bir çınarın altında.
insan olmak her deneyime açık olmayı gerektirir. acı çekmek, zevk almak, olumlu ve olumsuz duyguların hepsini yaşamak insan olma deneyiminin bir parçasıdır. sen olumsuz şeyler yaşamak istemediğin zaman insan olmanın gerçekliğinden uzaklaşıyorsun ve karşına çıkan her acı sana mahvolmuş gibi hissettiriyor.
Sayfa 187Kitabı okudu
Neyden kaçıyon sen?
-Geçmişimden be abi.
Sayfa 26Kitabı okudu
