Ah Cyrano! En sevdiğim tirad...
"İstemem! Eksik olsun! İstemem!
Ama şarkı söylemek, düşlemek, gülmek, yürümek…
Tek başına… Özgür olmak… Dünyaya kendi gözlerinle bakmak…
Sesini çınlatmak, aklına esince şapkanı yan yatırmak…
Bir hiç uğruna kılıcına ya da kalemine dokunmak…
Ne ün peşinde olmak, para pul düşünmek,
İstediğin zaman Ay’a bile gidebilmek.Başarıyı alnının teriyle elde edebilmek.
Demek istediğim asalak bir sarmaşık olma sakın.
Varsın boyun olmasın bir söğüdünki kadar.
Yaprakların bulutlara erişmezse bir zararın mı var?
- Dök içindeki öfkeyi dostum.
Ama saklama benden beni sevmediğini."
Her şeyimi koparın, bekletmeyin ölümü:
Koparıp alın alnımdaki defnemi, göğsümdeki gülümü!
Fakat size rağmen, bir şeyim,
Öyle bir şeyim var ki, alıp götüreceğim.
Benim yegane arzum, artık kalbim durunca,
Damarlarımı soğuk bir rüzgar doldurunca,
Siyah elbisenizin iki manası olsun,
Bundan sonra biraz da bana matem tutulsun!
Bak gördünüz mü ayın ışığı beni alıp
Götürmeye gelmiş!
Tanrım, zaten bir tek insan sevdimdi,
Onu da iki defa kaybediyorum şimdi.
Son nefesimde bile, diyorum ki, değerdi;
Moliere bir dahi ise, Christian güzeldi!