Normal zamanda böyle davranmazdı. Yaralıydı...
Sayfa 82Kitabı okuyor
Hayır, yalan söylemiyordum ama gerçeği de söylemiyordum.
Sayfa 81Kitabı okuyor
Tünelin ucunda ışık görünmese bile, ışık varmış gibi yürümek ve ışığın görüneceğine inanmak gerekir.
— Ya anlattıklarınız bitmezse?
— Bu akşam anlatabildiğim kadar anlatırım. Mümkün olduğu kadar geç yatarız. Söylenecek şey kalmışsa, ne yapalım, onlar da askıda kalır.
İçimde, sabırsızlık diye bir şey kalmamış pek. Zaman akıp gidiyordu. Bütün bunlar ne kadar sürecek? Kafamın içinde belirli bir süre yoktu. Birkaç ay mı? Birkaç yıl mı? Sonsuzluktu. Ama hissediyordum ki sonsuzluk bu yerde değildi. Beklediğim birşey vardı. Diyelim ki bir işaret. Mucize dememek için. İçimde hâlâ yaşayan ben, buna inanıyordu.