“Lise dönemi sol literatürü okuduğum zamanlara denk geliyor.
Ben hatırladığım kadarıyla din neredeyse anlamsız olmuştu benim için.
Daha çok olayı eşitlik ve ögürlükler sağlansın şeklinde savunuyorduk.
Ve bunun önünde din bir engelse, din de gitsin şeklinde bir yaklaşım vardı.”
Sayfa 2Kitabı yarım bıraktı
Eğer hikmet okusa insanlar
Okuyan bağlılar hasta olmaz.
Diri olsa cihanda hâr olmaz
Kişi hikmet işitse canı ile,
Çıkar canı onun imanı ile.
Sayfa 223Kitabı okudu
Dem bu demdir başka demi dem deme Dünyadan gamsız geçersin gam deme
Adem oğlunda zerre kadar mana olmasa
Sen onu adam görüp adam deme
Duyması mana sırrından adam değildir
Sen onun suretini görüp mahrem deme
Eğer yürekte olmasa yüz derd yarası
Sakın, kaç onu hemdem deme
Sayfa 197Kitabı okudu
Mağrur olmayın, ey dostlarım, eğlenip.
Dünya benim mülküm diyen sultanlara,
Alem malını sayısız yığıp alanlara,
Yeme ve içme ile meşgul alanlara,
Ölüm gelse, biri vefa eylemez imiş.
Sayfa 177Kitabı okudu
Gelin dostlar Allah zikrini daima söyleyin
Allah zikri gönül ülkesini açar dostlar
Estağfurullah ve istiğfarı dinmeden söyleyin Lanetli şeytan beden ülkesinden kaçar dostlar
Lanetli şeytan size düşman, hazır olun
Gece Allah gündüz Allah deyip ölün
Dar kabre gireceğiniz vakit nura dolun
Melekler Allah nurunu saçar dostlar
Allah nuru kabir içini aydın kılınca
Melekler karşısında ravzen koyunca
Mümin kal görüp onu hayran kalınca
Bu âlemin ışığnıdan geçer dostlar
Bütün ruhlar toplanıp gelince mübareğe Yardımcılar meşgul olunca tebareke
Dua kılıb yandıktan sonra kahr tek basma
Cümle ruhlar sevinip bir bir kucaklar dostlar
Yedi adım attıktan sonra Mimker-Nekir
Heybet ile girip gelince kılıp kahır
İki gözü ateş gibi yanıp bakıp durur
Nurunu görüp saygı gösterip kucaklar dostlar.
Sayfa 143Kitabı okudu