ilk kez öldüm
ayağımda kırmızı rugan ayakkabı
dedemin ineği
babaannemin süt kaymağı
annemin siyah yemenisi
koştum sana işte kiraz ağacı
en tepeye en ince dala çıktım
hep yaptığım gibi
bulutlar yakın
Amerika’ya daha ilk ayak bastığımda başlamıştı gariplikler silsilesi. Bilen bilir, yurt dışında okumaya gittiğiniz zaman üniversite size bir “host family” ayarlar, yani sizi misafir edecek Amerikan aile .. Siz de hem seyahatin yorgunluğunu atlatır hem de bu sırada kendinize kalıcı bir yer bulursunuz.
Benim kalacağım aile de şimdiye kadar
Yıl 2004Kitabı okuyacak
Mutlaka Oku ve Paylaş. Belki Çoğu Kişinin Görmesine Vesile Olursun:)
Karşılaştığım üzücü bir olayı sizlerle de paylaşmak istedim.
Afganistandaki ölümcül göçten kaç kişimizin haberi var? Bir eve , yiyeceğe , sıcak yuvaya sahip olmak için aracılar tarafından kandırılıp güzel bir hayat vaat edip çoğu Müslüman Afgan kardeşlerimizin çoğusunun ; aç , susuz , hastalıktan, kilometrelerce yaya yürüyüp ölmesine vesile olan
Şehir Faresi ile Tarla Faresi Masalı
Şehir faresi arkadaşı tarla faresini her zaman tarlaya giderek ziyaret edermiş. Onu konuk olup her gün beraberce yemeklerini yerlermiş.
Bir gün şehir faresi, arkadaşı tarla faresini yaşadığı şehre davet etmiş. Şehir faresi o kadar çok ısrar etmiş ki sonunda şehir hayatını pek sevmeyen yoksul tarla faresi;
Kelebeğin Ayak Sesleri - S. N. DEMİR (Kendimizden vere vere azalıyoruz.)
"Kansere bu nedenle "ince" hastalık deniyordu belki de hep ince düşünmek ve hassas olmanın bir yan etkisi gibi." (s. 12)
Eserden bir alıntıyla başlamak istedim incelememe. Hep ilk kırılan ince düşünen insanlar oluyor hayatta. En çok zarar gören, en çok acı çeken, başkasını incitmemek için incinen... Ne diyordu 
Şükrü Erbaş Kimseyi
