Kalbimin ilacı
Kitapta der ki; şeytan sizi Allah ile aldatmasın. Şeytan insanı en fazla istedikleri ile çağırır. Bal tuzağı kurar. Ağuyu altın tas ile verir.
Gelecek tekkedekini tekkede, Mekkedekini Mekkede bulacaktır. O vazifesini yapacak. Ya şeytan vazifesini yapar deyi insan vazifesinden geri mi duracak?!
Sen geri durdukca o başka bir yerden saldıracak. Sen orayı da tıkayacaksın o başka bir gedik açacak.
Bal tuzakları döşeyecek yoluna.
Meydanda er biter, ceng biter, ama insanla nefsi arasındaki bitmez bir savaş ta ki, son nefese erişene.
Boşa demez erenler;
Bu yol ince, kılınçtan keskince,.....
Ataşlarda yakar, sularda boğar.
Meydanlardaki ceng ne ki, insanın içinde verdiği savaşın yanında?!
O zaman cihadın büyüyü de nefsle yapılan olsa gerek.
Bura hakikat meydanı, Yunusum, bu meydanda bir karıncanın fili kaldırıp yerlere çaldığını gördük.
Unutma Yunus, Hz Aliye çıkmayan bütün yollar çıkmazlarda biter.
Tapduk Emre
Yunus Emre Aşkın Yolculuğu
Yüz dostun varsa doksan dokuzunu terk et, biri ile de sık görüşme!
Samimiyet! Ne büyük şey...
Bunu dünyada bulmak hemen hemen hayal.
Zira dünya vefasız olduğu için insanları da genellikle öyledir.
Dünyanın da içi başka, dışı başka tıpkı insanlar gibi!
_İnsan, Meleklerin Cevherindendir.
_Nurlu bir cevher, melek gibi marifet-i ilahi ile süslü olunca, elbette meleklerin arkadaşı olur.
_İnsanlar görünüşte insana benzeseler de hakikatte halleri başkadır. Kıyamet gününde manalar görünecektir.
_İnsanın içindeki ahlakın tamamı 4 kısımdır. Hayvan, canavar, şeytan ve melek ahlakları.
_Allah’tan başka
Peygamberimiz "Zorlaştırmayın kolaylaştırın , nefret ettirmeyin sevdirin" diye buyurmadı mı? Yunus Emre:
Elif okuduk ötürü
Bazar eyledik götürü
Yaradılanı hoş gördük
Yaradan'dan ötürü.
demiyor mu?
Sayfa 154Kitabı okudu
Âşık olan miskîn olur Hak yoluna teslim olur
Her ne dersen boyun tutar çâre yok gönül yıkmaya
Bildik gelenler geçtiler gördük konanlar göçtüler
Aşk şarabın içen canlar uymaz göçmeye konmaya
Sayfa 137
---
Âşık olan miskîn olur Hak yoluna teslîm olur
Her ne dersen boyun tutar çâre yok gönül yıkmağa
Bildik gelenler geçtiler gördük konanlar göçtüler
Aşk şarabın içen canlar uymaz göçmeğe konmağa
---