Geriye kalan sözle anlatılamaz olandır zaten. Susuyor ve yürüyorum yalınayak!
Sayfa 271 - Ayrıntı
İnsanın bakışlarının kendisini avutan şeylere takılıp kalması gibi anılarım da onun yüzünde donup kalıyor.
Sayfa 270 - Ayrıntı
İmgeler öyle hızlı geçiyorlardı ki birbiri ardınca, hepsine teker teker bir ad koymam olanaksızdı. Zaman yoktu ad koyacak.
Sayfa 257 - Ayrıntı
Onun dışında her şeyi ve onun duyumlar dünyasından kaçıp gitmekte olduğunu unutuyordum.
Sayfa 251 - Ayrıntı
Birçoklarının alçaklık diye adlandırdıkları bazı davranışları duyduğum zaman yaşadığım sevinç sadizmle karıştırılmasın sakın.
Sayfa 245 - Ayrıntı
Özgür olmak umudundan başka bir şey vardı; özgürlük düşüncesi tek başına söküp alamazdı yoksa bizi alışkanlıkla rımızdan. Aşk gerekiyordu.
Sayfa 238 - Ayrıntı
Sevgi olarak belirirdi; üzgünün demirinde kıvrım kıvrım dövülen, binbir kurnazlıkla pişip serpilen o ailelerin anısına adadığım saf ve yalın Sevgi olur çıkardı ortaya.
Evet, bir türlü yakamı kurtaramadığım hüzün dolu bir Sevgi!
Sayfa 221 - Ayrıntı