“Birilerini düşünmemek… tehlikeli olabilir.”
Sayfa 572Kitabı okuyor
“Makineler işlemek üzere tasarlanmıştır.
Evrenin esas olarak bir makine gibi olduğunu düşünüyorum. Kimin tasarladığını bilmiyorum; Kaderler mi, tanrılar ya da büyük T ile yazılan Tanrı mı, hiçbir fikrim yok. Ama evren çoğu zaman olması gerektiği gibi işliyor. Tabii ufak tefek parçalar kırılıyor ve bir şeyler bozuluyor ama genellikle… Olaylar belirli bir nedenle meydana geliyor. Seninle benim karşılaşmamız gibi.”
Sayfa 526Kitabı okuyor
Ama artık, Athena’nın bir çocuğu için en zorlu sınavın bir görev yönetmek ya da savaşta ölümle yüzleşmek olmadığını öğrenmişti. Asıl sınav, geriye çekilmek için stratejik bir karar verebilmek, bir başkasının tehlikenin darbesini üstlenmesine izin vermekti. Özellikle de o kişi arkadaşınızsa. Sevdiği herkesi koruyamayacağı gerçeğiyle yüzleşmek zorunda kalmıştı. Her sorunu çözemezdi.
Sayfa 523Kitabı okuyor
“Anlattığı zamanı hatırladım. Geçmişi bana… tıpkı bir mızrak gibi verdi. Ama bunu alıp almamayı bilemiyorum. İstemesem bile, yine de bana ait olacak değil mi?”
Sayfa 452Kitabı okuyor
Bir kahramansa ne olmuştu? Cesur bir şeyler yaptıysa ne faydası olacaktı? Kötülük her zaman buradaydı, tekrar oluşuyordu, yüzeyin altında fokurduyordu.
Sayfa 446Kitabı okuyor