Ümmühan
Annem'e
kızılaç'tan öte geçtin mi can kardeşim
varıp ulu çınarın dibine
ayran suyu'nu içtin mi
soğuktur
dişlerine kemâne çaldırır
O Belde
Denizlerden
Esen bu ince havâ saçlarınla eğlensin.
Bilsen
Melâl-i hasret ü gurbetle ufk-i şâma bakan
Bu gözlerinle, bu hüznünle sen ne dilbersin!
Ne sen,
Ne ben,
Ne de hüsnünde toplanan bu mesâ,
Sayfa 38Kitabı okudu
Dünyanın Hasret, ölümün Vuslat olduğunu bil
Anladım çünkü benzersiz olan her şey bizim bu umutsuz monotonlaşmaya başlayan dünyamızda günden güne daha da değerlenmişti.
Sayfa 22 - Söz: MevlanaKitabı okudu
Hasret, vuslatın yarısıdır. İste ki olsun!
Ben, bir insan,
Ben, Türk şairi komünist Nâzım Hikmet ben
Tepeden tırnağa iman,
Tepeden tırnağa kavga, hasret ve ümitten ibaret ben…
Gelgelelim,
Beter, bize kısmetmiş.
Ölüm, böyle altı okka koymaz adama,
Susmak ve beklemek, müthiş
Genciz, namlu gibi,
Ve çatal yürek,
Barışa, bayrama hasret
Uykulara, derin, kaygısız, rahat,
Otuziki dişimizle gülmeğe,
Doyasıya sevişmeğe, yemeğe...
Kaç yol, ağlamaklı olmuşum geceleri,
Asıl, bizim aramızda güzeldir hasret
Ve asıl biz biliriz kederi.
Sayfa 31 - Metis yayınlarıKitabı okudu
