Doğuya yolculuk
"Şey, yeterince paranız var, öyleyken kemanıma elden çıkarıyorsunuz. Yoksa müzikle uğraşmaktan
artık zevk almıyor musunuz?"
"Zevk almaz mıyım hiç. Ama işte bazen öyle oluyor ki, insan önceden sevdiği bir şeyi derken
sevmemeye başlıyor. Bazen işte satabiliyor kemanını ya da duvara vurup parçalıyor; bazen bir
ressam yaptığı bütün resimleri bir gün gelip ateşe veriyor. Bu gibi şeyler hiç kulağınıza gelmedi mi
sizin?"
Doğuya yolculuk
Bu sanatçıların bazen yarım insanmış gibi görünmelerinin acaba nedir hikmeti diye bir ara sordum bizim Leo’ya. Leo ilkin süzen bakışlarla bana baktı, soruma şaşırmıştı. Kucağındaki köpeği yere bırakarak dedi ki:
"Annelerde de durum böyle değil midir? Çocukları dünyaya getirip onlara süslerini verdikten, güzelliklerini ve güçlerini bağışladıktan sonra kendileri gösterişsiz ve silik kimseler olup çıkarlar. Bundan böyle kimse arayıp sormaz onları.”
Kimde kabahat? Yalnızca bizim bugünkü çağımızda mı böyle? Yoksa her zaman böyle miydi?
Ben konuşmalarında değil, düşüncelerinde değil, yalnızca eylemlerinde ve yaşamında görürüm onun büyüklüğünü.
Sayfa 144Kitabı okuyor
