Bakın böyle bir deprem haberi mü'mince bir haber değildir. Ölümün hakikatini bilen adam böyle haber sunmaz! Der ki: “Bugün Erzincan'da 50'si 15 yaş altı olmak üzere 100 kişinin vefat ettiği bir deprem oldu. 50 tane 15 yaş altı genç kardeşimiz otomatikman cennete gittiğinden dolayı onları tebrik eder, ailelerine sabır diler ve cennette kavuşmalarını niyaz ederiz.”
Nasıl oldu? Çok güzel oldu değil mi?
“Diğer ölen 50 kişiden birçoğunun günahlarına bu deprem kefaret
olurken, birçokları da şehitlik gibi bir mertebeye yükseldikleri için onları tebrik eder, ailelerinin de onlarla cennette olmalarını niyaz ederiz.”
Soruyorum, bizim ölüm haberleriyle bunun hiç alakası var mı? Dini, televizyondan öğrenirsek durum böyle olur işte. En ufak şeyde bütün psikolojimiz alt üst olur. Neden? Çünkü öbür tarafı düşünerek hareket etmiyoruz. Ahiret için değil, kök saldığımız bu dünya için yaratıldığımızı düşünüyoruz. Problem var. Ve Bediüzzaman Hazretleri muazzam bir açılım yapıyor:
“Mevt, vazife-i hayattan bir terhistir.”
böyle şeyler deyip sevgi böceği, hümanist, evrensel ahlak/değer yargılarına atıfta bulunan bu sözde yramın filozofu, aslında orul orul orospu evladı kansız terörist pç evladının tecavüz ettiği bazı kadınlar:
EVİN:
Bu militan Kahramanmaraş'ın Pazarcık ilçesindendir. 1986 yılının başlarında APO, bu bayana cinsel ilişkide bulunmayı dayatır.
152 syf.
9/10 puan verdi
Nasıl yani…
Emin olmak için tekrar kontrol ediyorum 
John Donne 1572-1631
Kullanılan dil, garip’e (akım olarak) komşu.
Yazım tarzı, çoğu yerde 
Nazım Hikmet Ran (yazım tarzından kasıt dizilim) aynı gibi,
Dil, tarihe hiç bakmasan…günümüze yakın.
Anlatı, bir çok mısrasında, zamanımızın bile ötesinde.
Evet, ‘aşk’ ve ‘ölüm’ zeminini değerlediği biraz fazla mısra var ama…çok ta sorun değil.
Eminim, okuyunca siz de şaşıracaksınız.
Tür olarak ‘Metafizik’ olarak sınıflanmış fakat bence ‘Yaşadığı Çağ Ötesi’ diye bir sınıf olmalı ve hemen John Donne oraya yerleştirmeliyiz.
Neler neler var içimde,
Anlatsam inanmayacaksın,
Gam boğuyor beni...
Pembe Marmara...
Bir ölü gelecek evine yarın,
Gözlerinde yarım kalmış arzular,
Hiç sevmiyorum Ortodoks ihtiyar karıları
-yaşlı kadınları demek daha kibar bir deyim
Ama hiç sevmiyorum yaşlı Ortodoks karıları
başlarında bir topuz
apışaralarında bir maden sanki
Taksim’de gelip gidiyor
Tünel’de gelip gidiyor
sonra bir yerde
sonra bir yerde gelip gitmiyor
Rüzgârda
Tavan arasında
Uçkur çözerken
Gelip gitmiyor
Bir ölüm kokusu kalıyor ki
İnsan koklamak istemez
