Her halkın kendine göre hukuku vardır. Bir halkı, anlamaktan aciz bulunduğu bir hukuk anlayışına zorla inandırmak mümkün değildir.
Viranşehir Milli’sinin komşusu ve rakibi Karakeçi kabilesidir. İsminden de anlaşılacağı üzere, Bursa’daki Karakeçi’nin bir koludur. Fakat Türkçeyi unutarak Kürtleşmişlerdir.
Karakeçi köyleri arasında Salur adlı bir köy vardır. Salur, bilindiği gibi Oğuz elinin yirmi dört boyundan biridir.
Kürt amare’lerinin reislerine «Ağa»
Arap amare’lerininkine «Şeyh» adı verilir.
KÜRTLERİN SINIFLANDIRILMASI
Eskiden Kürtlerin edebi eserlerini tetkik ederek onları beş kavme ayırmıştım. Bu beş kavim şunlardı:
l. Gurmanç 2. Zaza 3. Güran 4. Lebr (lürre) 5. Soran
KAN DAVASI, SUÇ TAKİBİ VE SAVAŞ DAYANIŞMALARI
Bu tür dayanışmaları önce Dicle bölgesi aşiretlerinde tetkik edelim: Bu aşiretlerde birbirinden geniş üç grup görülür:
«Hamse», «Beniamme», «Sıhiye»..
l. Hamse, beşinci göbeğe kadar amcazadeler de-mektir. Soy zincirinde mevcut bulunan «asabe» (baba tarafından akrabalar) terimi, şimdiki aşiretlerin dilinde bu kelimelerle yer değiştirmiştir.Çünkü bunlar, akrabalık sınırını da gösterirler. Oysa «asabe» kelime-sinde akrabalığın kaçıncı göbeğe kadar çıktığını göste-ren bir işaret yoktur.
«Beniamr» kelimesi «Beniamr»ın (amroğulları) ge-liştirilmiş şekli olmalı.
2. «Beniamme» özel bir isimle oluşturulur. Siyasal bir birleşimdir. Çeşitli «fuuz» (büyük aile) veya «batın» ın (sop) şeyhleri, içlerinden birini «seyhuşşucuh» (aşiret reisi) seçerek, onun başkanlığında siyasi bir kurul oluşturmaya karar verince, sözü edilen şahsın çadırında toplanırlar.
Reis olacak kimse, kılıcını uzatır. Hepsi kılıca parmaklarıyla dokunurlar. Bu törenden büyük aile ve soplardan oluşan «Beniamme» grubu doğar.
3. «Sıhiye» ye gelince, bu da bir bölgede oturan «beniamme»lerin bütünüdür.
Bir cinayet olayında eğer katil ve maktul (Öldüren ve ölen) aynı beniamme’ye mensup olurlarsa, kan davasının ortak sorumluluğu katilin «Hamse»sine yöneltilir
Aşiretlerin «abide» adı verilebilecek maddi eserleri yoktur. Fakat gayet zengin olmak üzere sözlü gelenekleri ve kullandıkları eşyalar vardır.
Gelişmiş cemiyetlerin bellekleri, kendi tarihleridir.Aşiretlerin tarihleri ise onların sözlü geleneklerinden ibarettir. Bir çok kimse, bu sözlü geleneklerin gerçekle hiç bir ilgisi yok sanır ve bu yüzden onlara hiç değer vermez. Oysa sözlü gelenekler bir takım örgüt ve kurumlara, törenlere bağlıdır.
Bu yüzden kişiler bu gelenekleri
değiştiremez ve yok edemezler.
Deme ki seferber ve silahlı bir kuvvettin bulunduğu yerdeki ahali,barışçı bir hayat yaşayamaz,kendisini tehdit eden kuvvet gibi seferber ve silahlı olmaya mecburdur.
Kadınların mevkii: Kürtlerde,bazen kadınlar da erkekler kadar yiğitlik gösterirler. Aşağıdaki atasözü de bunu gösterir:
Şêr şêre,çı jıne çı mêre. Manası:Arslan arslandır,ister dişi ister erkek olsun.
Fikirleri hislerine uymayan ve dayanmayan bir adam ruhen hastadır.
Sayfa 132Kitabı okudu
Kan lekesi, ancak kanla yıkanır. Fakat kimin kanıyla? Doğrudan doğruya katilin mi? Hayır!
Sayfa 124Kitabı okudu