Anladığıma göre zatıaliniz aç kalmadı hiç, adam öldürmedi, çalmadı, suç işlemedi... öyleyse, dünyayı nasıl anlarsın sen?
Ama bütün bunları sana neden yazıyorum? Seninle birlikte yaşamış olduklarımızdan hiçbirini, ama hiçbirini unutmadığımı söylemek için...
Sayfa 116Kitabı okuyor
Zorba'nın haklı olduğunu biliyordum, ama cesaretim yoktu. Hayatım yanlış yöne sapmıştı, insanlarla olan ilişkilerimi bir iç konuşma haline sokmuştum. O kadar düşünmüştüm ki, bir kadına aşık olma ile kitap okuma arasında seçim yapmam gerekse, kitabı seçerdim.
Sayfa 126Kitabı okuyor
Öfkeyle, "Bela istemem dedim!".
Kızmıştım, çünkü ben de, koku yüklü azgın bir canavar gibi önümden geçmiş olan, bu güçlü kuvvetli vücuda ta içimden istemiştim.
Zorba korkuyla, "Bela istemiyorsun!" dedi. "Peki ya ne istiyorsun, patron?"
Karşılık vermedim.
"Hayat beladır, ölüm değil," dedi Zorba. "Sen, canlı insan ne demektir, bilir misin? Kuşağını çıkarıp kavga aramak demektir."
Sayfa 125Kitabı okuyor
Konfüçyüs der ki: "Pek çokları mutluluğu, insandan daha yüksekte ararlar, bazıları da daha alçakta; ama mutluluk insanın boyu hizasındadır."
Hayatımın akışında neden rastladım sana...