Ağladım
Aklıma düştü gözlerin
Boynumu büktüm ağladım
Elveda dediğin yerin
Yanına çöktüm ağladım
Anılar gezdi kanımda
Seni aradım yanımda
Tesbih gibi her anımda
Hasreti çektim ağladım
Her seven boyun eğmiş
Ayrılık ne yaman şeymiş
Gözden yaş dökmek neymiş
Gözümü döktüm ağladım
İçim garip gönlüm darda
Gözlerim karşı duvarda
Ben her akşam aynalarda
Yüzüne baktım ağladım
SERDAR TUNCER
Duyduğuma, okuduğuma göre, başkasına karşı çok büyük bir sevgi duymak, aynı oranda bencilliğe delaletmiş.
Sayfa 102Kitabı okudu
Ağladım
Aklıma düştü gözlerin,
Boynumu büktüm, ağladım.
Elveda dediğin yerin
Yanına çöktüm, ağladım..
Oturduk sanki göz göze,
Hayalinle ben diz dize,
Batılılar İslamiyeti olduğu gibi, peygamberini de tanımayı reddetmiştir. Ortaçağ'da Haçlı seferlerine katılan Hıristiyanların dönüşte getirdiği anılar, masallar, İslamiyete karşı gittikçe büyüyen bir nefretin tohumlarını attı. Hz. Muhammed'e dair garip efsaneler türemeye başladı. Vaaz veren papazlar yarım yamalak bilgileri antipropaganda amacıyla kullanmakta sakınca görmedi. Bunu takip eden yüzyıllarda da durum değişmedi. Ortaya atılan peygamber tanımı, o dönem insanı göz önüne alındığında gerçekten tedirginlik vericiydi. "O şeytani canavar ve kahrolası ruh Muhammed" deniyor ve devam ediliyordu: "Sadece bizim gerçek dinimizi değil, bizim ve tüm Hıristiyanlık âleminin yegâne kurtarıcısı İsa'nın adını ve hatırasını da söküp atmak için zorbalık edip zulüm yapan, üzerine yemin ettiğimiz en ölümcül düşmanlarımız Türkler, kâfirler ve zalimler".
Sayfa 111Kitabı okudu
"Böyle bir giz, bireysel amaçlarındaki yalnızlığına karşı onu güçlendirir. Birçok birey bu yalnızlığa dayanamaz. Oyunlarını ciddiye alamayan, kendileriyle ve başkalarıyla saklambaç oynama gereksinimi duyan nevrotik insanlar vardır. Bu insanların bireysel amaçları, çevrelerinin desteklediği tüm düşüncelerden, inançlardan ve ideallerden oluşan ortak uyumu paylaşmak isteklerine yenik düşer."
Sayfa 397Kitabı okudu
