…
sustun yüreğin yalnız bir abdal
sustun öptüm seni.
| Hidayet Karakuş
Sayfa 14
Yaşayan
bilmez misin
hüzünler ve yalnızlıklar
ince biçilmiştir
kendi pusularına düşer hep
yalnız insan
Yalan olan, yaratılan bir hayalin peşine düşenlerin vahşetinden her zaman korkunuz
Bilgi Yayınevi
“Allahu ekber!” naralarıyla insan yaktılar bu ülkede
Koca bir otel, polisin, askerin gözü önünde, içindeki insanlarla birlikte nasıl yakılır, Tanrım!
Bilgi Yayınevi
Geçmiş zaman olur ki hayali bir cihan değer.
Sayfa 41 - Bilgi Yayınevi
Yalnızlık, onun için bir anıt, karşısında saygıyla eğildiği bir kurtarıcıydı.
Sayfa 35 - Bilgi Yayınevi
İnsan nerede kimi dinlerse dinlesin, gönlünden geçeni dinliyormuş..
Sayfa 19 - Bilgi Yayınevi
Bilmemek, ne büyük körlük!
Sayfa 12 - Bilgi Yayınevi
“Ateş ne kadar korkutucu olsa da küller,
varlıktan kalan bir izdir.
Ateşten her zaman artakalan bir şey vardır”
Bilgi Yayınevi
Hidayet Karakuş
Öğrenciliğimde iki şeyi büyük bir tatla yapardım: mütala saatlerinde kitap okumayı bir, bir de atlas üzerinde dağları, nehirleri, ovaları, yaylaları, okyanusları, gölleri... düşlemeyi.
Sayfa 137Kitabı okuyor
