Akıllı adam âsık değildir. Sersem aski hic anlamiyor. Askın öyle görüşleri vardır ki, yüzbinlerce akil onun derinliğine dalmaktan åciz kalır. Askın hürrivetini kazanmak icin aklın dizginlerinden sıyrılmak sarttır. Akal bizdeki bostan kor kuluğudur, yüksekte ucan kuslar ondan kacarlar. Aşk bir kuştur ki, bir başa konmadikca aranmaz. "Onceleri ben aşkin arkasindan koşuyordum, simdi o benim pesime düştü" diyen Mevlâna'ya her halde Şems güneşi önceden görünmüştü. Akla göre akılsızlık ne ise, aşkın gözünde akıl da öyledir. Akal insanlar uçsuz bir denizin kenarına kadar götürüyor. Eğer insanda aşk denizine açilacak güç bulunmazsa, aklin onu bıraktığı kıyılarda çarpan firtina ile helâk olacaktır.
Sayfa 44 - DergahKitabı okuyor
Biliyoruz ki bütün acılar geçer, fotoğraflar sararır. Yara kabuk tutar, kapanır. Sokakta mevsimi fark edersin, aynada kendini. Önce belirli belirsiz, sonra gamzene kadar gülersin. Kuşlar konar dallarına. Kırıldığın yerden çiçek açarsın; bütün acılar bir gün geçer ya da alışırsın.
Yüzün ayın on dördü
Yüzün ayın on dördü,
Gece uyumadılar kuşlar da gördü,
Saksımda çiçek, penceremde cam,
Dalda tomurcuk…
Yüzün ayın on dördü,
Açık saçık, buram buram,
Masallarda periler,
Perilerle tüller de gördü,
Yüzün ayın on dördü.
Bir kopuş anı,
İmrendi çiçek, çiçekte böcek
Kumrular güvercinlere etti muştu,
Tırtıl kelebeğe döndü uçtu,
Pervanen yer gök,
Sen safi ışık,
Yüzün ayın on dördü.
Beni siz deli görseniz, Neler neler yapardınız.Saçlarımı göklere serer, Bir kuş olup uçardım.Dallarımda kuşlar öter, Dibimde çocuklar oynar.Beni siz deli görseniz, Neler neler yapardınız.
Kuşları boğdular, çimenleri söktüler, yollar çamur içinde kaldı.
