Kapitalist toplumlardaki aşırı çalışma, tüm zihinsel yozlaşmanın ve tüm organik bozulmaların baş sebebidir.
Nasıl ki insanlığın ilk dönemlerinde üretimlerinin niteliğinden ötürü taş devri, tunç devri gibi isimler verilmişse, bizim dönemimize de tağşiş dönemi, tahrif dönemi, sahtecilik devri adı verilecektir.
Tüm insanlığın düşüncesini kucaklayan o yüce beyinler, ne oldu size? İyice yozlaştık ve küçüldük.
Makinelerin üretkenliği insanları yoksullaştırıyor.
Yoksul ulusların bünyesindeki halk rahat yaşıyor; zengin uluslarda ise halk her zaman yoksul.
Yardımseverler, tembellik ederek zenginleşmek için yoksullara iş verenleri insanlığın velinimetleri diye alkışlıyorlar.
Çağımız çalışma asrıymış, öyle diyorlar; aslında acı, sefalet ve çürüme çağı...
Paul Lafargue bu sorunun cevabına Türkiye'yi yazmayı unuttu sanırım.
İyi ama çalışmayı organik bir zorunluluk olarak gören ırklar hangileridir?
Özgür insan beden temrinleri ve zekâ oyunlarından başka bir şey bilmezdi.
"Yoksul milletlerde halkın rahatı yerindedir ama zengin milletlerde halk genellikle yoksuldur."
Sayfa 23
