Artık dünyanın neresinde bir çocuk ölürse orası Gazze'dir
Bir bebek bir yaşına girerken ağzında emzik değil kurşun taşıyorsa orası Gazze'dir
Bebeklerin uykulu gözleriyle annelerinin memelerini ararken kor gibi yanan namluları emmeye başladıkları yerin adı Gazze'dir
Yağmur bir futbol sahasında çocuğun atacağı golleri yutmak için
Doğan Kitap
Son ses şakiroyu " eman eman" dinliyerek...
Bırakmak gerek bazen, işi, gücü, sevgiyi, sevgiliyi, aşkları, parayı pulu, insanları, insancıkları..,
Arkana bakmadan gidebilmeli insan.
Bazen gitmek gerek. Hiç nedensiz sorgusuz. Kaçarcasına ya da kaybolurcasına değil. Sadece gitmen gerektiği için gitmek gerekir bazen.
Ayrılık zor gelse de bazen gitmek daha kolaydır. Sıradan bilinenlerin aksine bilinmeyene gitmek daha güzeldir. Gitmek bazen bencilik olsa da gitmek kalamamaktır. Kalanları da düşünmeden gitmek gerekir bazen…
Mükemmelliği aramadan, resimleri bırakarak ,kalp sızını dinlemeden gitmek iyi gelir bazen…
Korkmadan; bazen onuru, gururu bırakarak ya da onuru ve gururu için gitmeli insan.
Vazgeçmeyi bilerek ya da vazgeçildiğini hissettiğinde için acımadan gitmek gerekir işte…
Anılarını, kırgınlıklarını, hüzünlerini, sevinçlerini, mutluluklarını ya da acılarını almadan;
Hepsini bir bohça da bırakıp gitmek gerekir bazen…
Gittiğini belli etmeden, eşyaları toplamadan gitmek gerekir bazen…
Tartmadan, ölçmeden olması gerektiği gibi sorgusuzca gitmek gerekir bazen…
Sonbaharı beklemeden, ağaç yaprağından sıkılmadan, rüzgar yönünü değiştirmeden, yağmurları beklemeden gitmek gerek bazen…
Masal bitmeden ya da yeni bir masala başlamadan, umutların tükenmeden, özlemleri bırakarak gitmek gerekir bazen…
Ve Can Yücel’in dediği gibi;
“Gitmek gerekir bazen. Fazla yormadan, daha çok bıktırmadan. Eğer vaktiyse gitmeli."
youtu.be/g-rjLgpnASU?si=...
hakan yeşilyurt 'kent yağmurları'
Bir şarkı söylerim kent yağmurlarında
Karanlık odamdan geçip giderim
Yüzün uykularda eski bir masal
Tütünü kalbime basar giderim...
Yağmur Damla B ;)
youtube.com/watch?v=-_cB3G1...
YİRMİBİRİNCİ YÜZYILIN İNSANLARINA ŞİİRLER
/ Hasan İzzettin Dinamo
Bir Eyüp sabrıyla bekledim
Sabahı olmayan gecelerde.
Gül dalları yerine demir çubuklar vardı
Münzevî-münzevî pencerelerde.
Dört uzun yıl boyunca
Dışarda koskoca bir doğa
Baştan çıkaran kokularıyla
Zaman Uğultusu
akşam diyorsak herhalde akşam değil bu, sabahsızlık
bir yaralı geyik gözleri iş yeniği ellerimiz
yalanlar beslene beslene öfkeler bilene bilene
her şafak bir yontma taşla dağlardan getirdiklerimiz
susmayan ölülerle bir çizgide açlık açlığa
*
bir zaman uğuldar büyük nehirlerin ölü yataklarında
yağmurkuşları anılarla bir yönde savrulup gider
dal
Artık dünyanın neresinde bir çocuk ölürse orası Gazze'dir.
Bir bebek bir yaşına girerken ağzında emzik değil, kurşun taşıyorsa orası Gazze'dir.
Bebeklerin uykulu gözleriyle annelerinin memelerini ararken, kor gibi yanan namluları emmeye başladıkları yerin adı Gazze'dir.
Yağmur bir futbol sahasında çocuğun atacağı golleri yutmak
Sayfa 46
