Kendi bakış açıma göre bu hikaye bir kahramanlık öyküsü ya da birbirlerine kenetlenmiş dostluk öyküsü hiç değildir. Bu hikaye görünen anlamda bir çocuğun maruz kaldığı akran baskısı ve akran zorbalığı sonucunda yaşadığı aşağılık kompleksinin dışa vurumudur. Bu hikaye dokunaklı bir hikaye değil bir çocuğun başka bir çocuğun hayatının sonlanmasına dolaylı olarak nasıl yol açtığının hikayesidir.
Onu burada kimse göremezdi nasıl olsa. Kimse rahatsız etmezdi. Sevgili anıları üzerinde düşünebilir, belki o anılar için ağlayabilirdi de, tabii gözlerinden yaş akarsa...
Boka akıllı bir çocukluktu, ama insanların birbirinden farklı olduğunu, bu farklılıkların nedenlerini kavramak için acı çekmemiz gerektiğini henüz öğrenmemişti.
Şu hayat denen şey ne biçim şeydi? Kimi zaman sevinçler veren, kimi zaman içimizi acılarla dolduran, kölesi olduğumuz şu hayat neyin nesiydi böyle?
SON