Jan-Name • Erd Agron
“ji bo Welî, Rustem, Nûman
û hemû hestîwendayan”
(Qefleyek mirov digeriyan di kontara çiyê de, karê xwe yê liservebûyî pêk dianîn… Digeriyan di bin taldan de, li nava deviyan… Derwêş sekinî û çok da erdê, pêşî duayek kir, piştre bi destan axê veda û hestiyekî reşbûyî derxist…
Sê çar kes lê kom bûn, hêdî hêdî qefle tev lê civiya…)
Derwêş
“hê jî
...Bugün dünyanın iki yerinde sıcak savaş var. Biri Ukrayna’da, diğeri Gazze Şeridi’ inde. Dünyanın resmî yetkesi bütün gücüyle Ukrayna’ya destek oluyor. Tek istedikleri Rusya’nın savaş suçlusu olarak ilân edilmesidir. Dünyanın resmî yetkesi İsrail’e desteğini bütün gücüyle sunmaktan geri durmuyor. Türkiye Cumhuriyeti bu işlerin neresinde? Türkiye
''Seni hayal kırıklığına uğratmak istemezdim,''dedi beni kendine bastırırken.Yağmur tenime çarpışını hızlandırdı.''Ama...Ben alışkınım bir kadının pişmanlığı olmaya.''
''Sen benim pişmanlığım değilsin,''dedim tiz bir sesle.Ona daha sıkı sarıldım.Etrafımızdan geçip giden arabaları önemsemeden,en yalın halimle ona sığındım.Babama vurduran,belki de vuran ellere bir şey teslim etmiştim bu gece.
Yalnızca ağladım.Yağmurun altında,bir sürü arabanın far ışığının bedenime çarptığı bir yolun ortasında...Karan Çakıl'a sığınarak,Karan Çakıl için ağladım.Nefretim için ağladım.Saklandığım her şey için ağladım.
Gerçeğe soyundum,yalanlarıma ağladım.
Sığınmamam gereken bir şeye sığındım,belki de buna ağladım.
Kalbim kimsesiz bir çocuktu,Karan Çakıl kanlı ellerini tuttu.Karan usulca beni serbest bıraktı,kalbim seğiriyordu.Kafamı kaldırıp onun eşsiz yüzüne baktığımda,gözlerindeki pişmanlığı gördüm.
''Saçların karanlığıma inat siyahken,bana öyle bakma,Çakıltaşı,''dedi Karan kısık bir sesle.Kızaran gözlerime aldırış etmeden ona bakmayı sürdürdüm,yavaşça burnumu çektim.Bir araba daha hemen yanımızdan geçerken far ışıklarını üzerimizde patlamıştı.''Ben çok sabırlı bir adamım ama sabrımı törpülüyor varlığın.''
''Senin karanlığına sızacağım,Karan Çakıl,''dedim gözyaşlarımın arasından.Karan'ın kuzguni siyahları parladı,eli belime kaydı ve bana daha sıkı tutundu.
Sayfa 493
bence birlikte güzel kışlar geçirdik, bir kış mıydı, birkaç kış mı? bilemiyorum, sen olsaydın, zaten önemi yok, derdin. kar yağmıyordu, dondurucu bir soğuk vardı ve ne zaman keşke donsam desem, sanki beni anlayacakmış gibi bakardın bana.
