Yapılan araştırmalar, erken çocukluk döneminde dürtüselliğini engellemeye başlamış, duygularını düzenleyebilen çocukların ilerleyen yaşlarda okul ortamında ve işlerinde çok daha fazla başarılı olduklarını gösteriyor. Bu çocuklar zararlı alışkanlıklara daha az meyilli oluyor. Ayrıca daha uzun süreli ve güvenli ilişkiler geliştiriyor, dolayısıyla fizyolojik ve psikolojik olarak çok daha sağlıklı hale geliyor. Araştırmalar, duygularını düzenleyebilen, daha az dürtüsel olan bu çocukların, ilerleyen yaşlarda etrafındaki kişilerle daha iyi ve besleyici ilişkiler kurduğunu, ahlaki açıdan sağlam değerlere bağlı olduklarını gösteriyor. Bu çocuklar yetişkin olduğunda içinde bulunduğu stresle daha kolay baş edebildiği gibi, kızgınlık ve öfke duygularını daha olumlu duygulara dönüştürmekte de başarılı oluyor. İşte bu noktada merhametten bahsetmek mümkün hale geliyor: Zira merhamet, yeri geldiğinde kızgınlığımı anlamak ve onu daha yapıcı bir duyguya dönüştürerek oradan ötekinin ruhuna dokunabilmektir. Merhamet, beni öldürmeye gelenin, bende dirilmesidir.
Sayfa 252Kitabı okudu
Bir deneyde on beş aylık çocuklar aynı odada bir yetişkinin bir şeyler düşürdüğünü görüyor. Hemen gelip nesneyi tutuyor ve onu düşüren kişiye vermek istiyorlar. Başka hiçbir hesap gütmeden sadece yardım etmek istiyor çocuklar. On aylık bebeklerde bile sıkıntı çeken insana yardım etme arzusu var. Bir çizgi film karakterinin diğerini incittiğini gören bebekler hemen kurbanın yanında saf tutuyorlar. Burada empatinin yol açtığı bir diğerkâmlıktan söz edebiliriz. Yardım etme davranışı kendiliğindendir, biriciktir ve haddizatında kendi ödülünü kendisi üretir. En önemlisi de bunun için çocuğun kendisini rahat ve emniyette hissetmesi gerekir. Çocuklar iki gruba ayrılıp yardım edenlerin bir kısmına gülücük ve oyuncak şeklinde ödül verildiğinde ise bakın ne oluyor? Ödül verilen çocuklar bir süre sonra yardım etmeye ilgilerini yitiriyor. Ödül verilmeyenler ise yardıma devam ediyor. Yardım etmenin kendisi başlı başına bir ödül. İnsanın dışarıdan aldığı bir ödül, içsel bir ödülün yerini asla tutmaz. İyi olduğumuz için bize verilen para veya değerli bir nesne, diğerkâm ve cömert bir eylemin kendisinden sağlayacağımız mutluluğun yanında bir hiçtir. Başkasına yardım etmek beynimizdeki ödül devrelerini uyarır. Diğerkâmlık ve mutluluk, şaşırtıcı biçimde birbiriyle alakalıdır. Dünya çapında mutluluk araştırmaları bize gösteriyor ki mutluluk mal mülk edinmek ve sahip olmakla değil, "verebilmek" ile alakalı. Verebilmek, özellikle yaşlı insanlarda hayatı uzatabiliyor bile.
Sayfa 183Kitabı okudu
