Gecelerin nîmetini bilmeyenler için gündüzün hayrını düşünmek mümkün değildir. Gecenin sû-i istîmâli ve boş şeylerle geçirilmesi, sabahın selâmet ve bereketini zâyî etmekten başka bir şey değildir.
Bahâeddîn Nakşibend -kuddise sirruh-’a sordular:
“–Bir kul, namazda nasıl huşûa erer?”
O da cevâben:
“–Dört şeyle.” buyurdular:
“1- Helâl lokma,
2- Abdest sırasında gafletten uzak durmak,
3- İlk tekbîri alırken kendini huzûr-i ilâhî’de bilmek,
4- Namaz dışında da Cenâb-ı Hakk’ı aslâ unutmamak.”
"Münasebet kuracağımız insanların rûhumuza mı, yoksa nefsimize mi hitab ettiğine bakmalıyız önce.."
Sayfa 63 - Erkam YayınlarıKitabı okudu
"Gönül almaya bak; gönlü kırıkları koru!"
Sayfa 140Kitabı okudu
İnsanın aceleci vasfının bir tezâhürü de onun kolay elde etme iştihâsında olmasıdır. Zira o âhiret saadetini, dünyada yaşamak ister. Bu sebeple insanların birçoğu âhireti bırakır da dünyaya meyleder. O büyük âhiret mükafatına ehemmiyet vermediği gibi o acıklı azâbı da düşünmez. Aceleciliğinden dolayı hayır ve şerri birbirinden ayırmadığı için âkıbetini hesaba katmaz.