“Finlandiya’nın şimdiki hâliyle, çocukluğumdaki hâlini düşünürken, gözümde öyle bir tablo canlandırıyorum:
Büyük, harap bir ev. Bütün pencereleri kapalı. Böyle bir ev insanda terk edilmişlik hissi uyandırır. Karanlık, boğucu, nemli ve sıkıntılı olan bu ev, büyük bir mezara benzer. Düşünün ki, bir yandan genç, cesur ve güçlü insanlar geliyor. Fazlasıyla neşeli veakıllı adamlar, bunlar. Hemen perdeleri çekip camları açıyorlar
ve eve güneş ışığı temiz hava ve çiçek kokuları giriyor. Evin içindeki her şey canlanıyor. Bina elden geçiriliyor,. Gençleşiyor. Yabancılar, perili bir yerden kaçar gibi bu evden uzaklaşıp yenilenen binayı şaşkınlıkla seyrediyor.
Her devlette, her ilde, her ilçede en yüzüstü bırakılmış ve unutulmuş bir köşede de böyle bir değişiklik yapılabilir. Bununiçin uyanık ruhlu ve uygarlık uğruna çalışmaktan bıkmayan,usanmayan insanlara ihtiyaç vardır.” derdi.
Başka şeyler düşünen bir zihnin yarı bilinçli bakışlarına tekrar tekrar maruz kalan herhangi bir nesne, kendisini düşüncelerdeki şeylerle öylesine derinden harmanlar ki gerçek biçimini kaybedip kendini ideal bir şekle sokar ve hiç beklenmedik bir anda beyninize musallat olur.
Sayfa 79 - Kapra Yayıncılık
Çünkü bir şey bir kere olunca, kimse onun neden olduğunu bilemez. Ah hayatın bu gizemi yok mu! Düşüncelerin bu yanlışlığı! İnsanlığın cahilliği! Sahip olduklarımız üzerinde ne kadar az kontrolümüz bulunduğunu gösteriyor. Tüm bu uygarlaşmaya rağmen yaşam ne kadar da tesadüfi.
Sayfa 41 - Kapra Yayıncılık
Başkalarının gözleri bizim hapishanemiz, düşünceleriyse kafesimizdir.
Sayfa 19 - Kapra Yayıncılık
Hayat, insanların gözlerinde gördüğünüz şeydir; hayat, onların öğrendikleri şeydir ve bunu öğrendikten sonra, saklamaya çalışsalar bile, asla farkında olmaktan vazgeçmezler. Neyi? Görünüşe göre, hayatın böyle bir şey olduğunu.
Sayfa 12 - Kapra Yayıncılık
“Hepiniz birbirinizden kötüsünüz!”
Sayfa 36 - Bayan GriffinKitabı okudu
