Rüzgâr kanatlı atlılar gibi geçti hayat!
Sana doğru geldim giden ırmak gibi denize
Bir çırpıda kıydım akışıma dağlarıma
Boşladım uğrunda dostlarımı çocukluğumu
Ömrümün her damla suyu senin sonsuzluğunun tuzunu aldı
Güneşin dağıttı folklorumu
Saltanat sürüyorsun kanımda düşümde çılgınlıklarımda Sana verdim belleğimi bir lüle saç gibi
Yalnız senin karlarında uyuyorum artık
Saldım
Sayfa 28
İnlemeye başladı sabah rüzgârı,
Ama gece bilmedi bitmek:
Devasa tezgâhında kasvet ağları
Dokundu ilmek ilmek:
Ve biz dua ettikçe, korkumuzu artırdı
Güneşin Adaletini beklemek.
İnleyen rüzgâr esip geçti
Ağlayan zindan duvarlarından:
Duyduk dakikaların gidişini,
Ağır ağır, demir tekerlek gibi:
Ey inleyen rüzgâr! Biz ne yaptık
Ki bunları görmeye mecbur kaldık?
Sayfa 33Kitabı okudu
Rüzgâr kanatlı atlılar gibi geçti hayat!
Sayfa 17 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyacak
"Evet," dedi Faramir, "Batıilliler'in o çöken ülkesini, yeşil topraklarla üzerlerindeki tepelere tırmanan koca kara dalgayı ve yaklaşan kaçınılmaz karanlığı. Sık sık bunu canlandırırım hay alimde."
"O halde siz Karanlık'ın geldiğini düşünüyorsunuz?" dedi £owyn. "Kaçınılmaz Karanlık'ın?" Birden
