Bize, uykudan öte, dinginliği bağışla.
Sayfa 57
Göremedikleri şeylerden sözediyordun
bu yüzden gülüyorlardı
Oysa akıntıya kürek çekmek
o karanlık nehirde;
bilinmeyen o yolda ilerlemek
körü körüne ve inatla
zeytin ağaçlarının köklerince
kök salmış sözcükleri aramak
—aldırma, gülsünler bırak,
ve özlemek öteki dünyanın yerleşmesini
bugünün boğucu yalnızlığına
bu düzensiz şimdiki zamana
—aldırma.
Denizin meltemi ve sabahın çiği
kimse istemeden de vardırlar
Şiir değil jilet
Ne idiysen onu yansıyan
amansız bir ayna şu beyaz kâğıt
Senin sesinle konuşur beyaz kâğıt
senin gerçek sesinle
beğendiğinle değil;
senin eserindir, boşuna
harcadığın bu hayat.
Yeniden elde edebilirsin belki
seni başladığın yere
fırlatan bu kayıtsız nesneye
tutunabilirsen eğer.
Toprak bir testi gibi
yavas yavas toz olup gidiyor bu ülke.
Kim duydu öğle üzeri
hançerin biley taşında bilendiğini?
Hangi atlıydı gelen
elinde kavı ve meşalesi?
Herkes yıkanıp
serinletiyor ellerini
Kimdi karnını deşen
bu kadının, bu çocuğun, bu evin?
Suçlu yok, yalnız duman.
Kim kaçtı
çarparak nallarını kaldırım taşlarına?
Bunlar kendi kendilerinin gözlerini oymuş körler
Hiçbir şeyin hiçbir tanığı kalmamış artık
Sen ey duygudan yoksun kadın
Kulak ver ağıtına rüzgârın.
Bu göğün altında balık olan biziz
Ağaçlar denizlerin yosunu
Bize, yeneceksiniz, dediler, boyun eğdiğinizde.
Sevdik ve küllerle karşılaştık.
Boyun eğdik ve küllerle karşılaştık.
Bize, yeneceksiniz, dediler, sevdiğinizde.
Bize, yeneceksiniz, dediler hayatınızdan
vazgeçtiğimizde..
Vazgeçtik hayatımızdan ve küllerle karşılaştık
Bakan, ne kadar istesen seçemeyeceğin bir noktaya
durmadan bakan gözler:
Senin ruhun olmaya savaşan
O ruh.
Artk sessizlik bile senin değil
değirmen taşlarının dönmez olduğu bu yerde
Sunaklar yıkılmış
Dostlar unutulmuş
Hurma yaprakları çamur içinde
Bırak, bırakabilirsen, dolaşsın ellerin
Ufka değen gemiyle
Zamanın buluştuğu bu dönemeçte
Zarlar yere çarptğı zaman
Kargı zırha çarptığı zaman
Gözler yabancıyı tanıyıp
Sevgi kuruduğu zaman
Sönen ruhlarda;
Çevrene bakıp
Her yerde biçilmiş ayaklar
Her yerde ölü eller
Her yerde sönük gözler gördüğün zaman;
Artık istediğin ölümü bile
Seçemediğin Zaman
Hakkın olan
Büyük bir çığlık,
Bir kurt uluması olsun duymadan
Kopar kendini aldatıcı zamandan
Ve bat,
Koca taşları taşıyanlar nasıl batarsa.