Yemek yemeden iyodu, azotu alan kesafetsiz, berrak, nebati bir güzellik... Altından gözbebekleri, hem etli, hem etsiz vücudu, uzun ellerinin ve parmaklarının kati çizgileri, üstü biraz kabarık olan ve küçük olmayan ayaklarıyla mermere son şeklini, beyaza mahrem rengini veren Belkıs...
Sayfa 132Kitabı okuyor
Burada, şu karşıki evlerde, başka semtlerde, hattâ uzak yerlerde, denizaşırı memleketlerde, İstanbul'da ve dışarıda yaşayan bazı genç kızlara: "Heyy yollarını şaşıranlar...Vazifelerini unutani... Ne yapıyorsunuz? Nereye gidiyorsunuz? Bir adım ilerinizde sizi bekleyen çukurları ve kuyuları görmeden nereye... nereye? diye, avazım çıktığı kadar uzun bir çığlık koparabilsem... Ahh, ahh, tahayyül edemezsin, ne büyük, ne derin bir teselli nefesi alacağım, hattâ bu,son nefes bile olsa.
Sayfa 156Kitabı okudu
çok manidar
Yakup Kadri, "Sodom ve Gomore" Romanında İstanbul işgalinin son günlerinde ülkesine dönmeye hazırlanan bir İngiliz subayının ağzından annesine yazdırdığı mektupta Türk-İngiliz ilişkisini böyle özetlemiş.
