Hayatı çok güzel özetliyor aslında...
Bu insanların hepsi bir zamanlar bebekti. Ama hayat herkesi tek tek kucağına alıp önce pışpışlamış, ağzına bir parmak bal çalarak beslemiş, ana babasının dizinin dibinde emekletmiş, ayağa dikip tay durdurmuş, sonra da koşmasını isteyip peşinden kovalamıştı.
Sayfa 193Kitabı okuyor
Bankayı tarif etmek için oldukça garip bir ifade
Burası nefsi ezmek, kibirden arınmak, egonun anasını ağlatmak için harika bir yerdi.
Sayfa 156Kitabı okuyor
"Ama siz mümkünse gene de ölmemeye çalışın."
Sayfa 153Kitabı okuyor
Kitaplarda bile gerçeklikten kaçış yok =_=
"Ne gulüyon? Helbet ööleydi. Ben beş lirayla pazara giderdim, aldıklarımı küfeyle hamala taşıtırdım. Şimdi poşeti doldurabilene aşk olsun. Al yarım kilo bakla, bi de semizotu gel. Bir karton yumurta beş kuruştu."
Sayfa 146Kitabı okuyor
Ülkemizdeki genel gerginlik seviyesi ektedir
Bu sefer önümde oturan adam kucağındaki çocuğun ense köküne aniden okkalı bir tokat yapıştırdı.
Neydi bu ya, bulaşıcı mıydı? Otobüsün içi psikiyatri koğuşu gibi olmuştu. Herkes kavgaya ve çeşitli şekillerde şiddet göstermeye meyilli bir vaziyette oturuyordu sanki.
Sayfa 125Kitabı okuyor
Geçenki "resmen" ölmesinde de, en küçük eltisi, "Abla bak şincik. Isırgan otunu kulaklarına tıka, tamam mı. Üstüne de tentürdiyotlu pamuuu tıka, onun üstüne de ıscak havlu bağla, eğer gırram romatizman kalııısa suratıma tüküüü ... "
demiş. Tavsiyedeki şu iddiaya bak! Bir koştum geldim ki Vasfiye Teyze, kulakları ağzına kadar ısırgan otu dolu bir vaziyette salonun ortasında boylu boyunca yatıyor. Yakup Amca da bastonuna dayanmış, başında duruyor ve bana bakıp "Öldü galiba gızım." diyordu.
Sayfa 92Kitabı okuyor
Vasfiye Teyzenin oturduğu sedire iliştim. Elini öptüm. "N' oldun ya! Çok mu hastasın?" dedim. "Ya kızım bu sefer hakikaten ölüyodum." Ne yani diğerleri yalan mıydı? Kendisi günde en az üç dört kez ölmeye alışkındı ama bu sefer rengindeki bariz beyazlıktan dolayı hastalığının gerçekliğine benim de inanasım gelmişti.
Sayfa 89Kitabı okuyor
...Kağıtta titrek çizgilerle şu cümle yazıyordu:
"Bu bakkalda al beni çukotallası satılmamaktadır. Lütfen teklif etmeyiniz. Yasaktır!"
İçeri girip birer tane terbiyesiz çikolata yiyip, Ramo'yla bir süre histerik biçimde güldük.
Sayfa 73Kitabı okuyor
"Ay bırak kızım ya. Şimdi inecek aşağı, iki saat ahlak dersi verecek bana. Ya kornet dondurma bile sattırmıyo düşünebiliyor musun? Sebep; reklamlarındaki oğlan kornet verip kızı öpüyomuş. Dondurmayla kızları kötü yola düşürüyolarmış. Dur dur, geçen gün de jelibona takmıştı. Neymiş, o ayıcıklar anadan üryanmış. Nerde pis bir şey varsa alıp satıyomuşum. Kafayı yedi iyice."
Dayanamadım güldüm. "Ya işte böyle. Engizisyon rahibi gibi bir babam var benim." dedi, o da güldü. "Deliricem de vakit bulamıyorum."
Sayfa 72Kitabı okuyor