Geçmişin bütün bu izleri sanki onu sarıp diyorlardı; "Hayır, bizden ayrılamazsın, değişemezsin ve eskisi gibi kalacaksın, kuşkularla, kendine kızgınlıkla, boşuna düzelme girişimlerinle, düşüşlerinle ve sahip olamadığın mutluluk bekleyişinle. "
Ama bunları eşyalar söylüyordu, içindeki ses ise geçmişin tutsağı olmamak gibi, kendini istediği gibi değiştirmesini.