Sonunda anladım ki devlet dediğimiz budalanın biriydi. Gümüş kaşıklarının çalınmasından korkan o yalnız kadın gibi korkaktı ve dostlarını düşmanlarından ayırt etmesini bilmiyordu. Ona karşı saygımı yitirdim, acıdım ona.
İnsanı haksız yere hapse atan bir yönetim altında dürüst bir insanın asıl yeri tutukevidir.
İnsan ancak layık olana iyi davranır, saygı gösterir.
Ressamların da bildiği gibi, bu ülkenin en ilginç konutları genellikle en mütevazı olanlardır, çoğunlukla yoksulların gösterişsiz ahşap kulübeleri ve kır evleridir.
Sakinlerini bir kabuk gibi saran bu evleri ilginç ve pitoresk kılan şey dış görünüşlerine dair ayırt edici özellikleri değil, orada yaşanan hayatlardır.
Sayfa 56 - Can Yayınları - 2. BasımKitabı okuyor
“Neden okul müdürünün, papazın maaşının ödenmesi için bizlerin vergi vermesi gerektiğini anlamıyorum. Neden tam tersi olmuyor?”
Güzel bahar günleriydi, tıpkı toprak gibi insanın hoşnutsuzluğunun da eriyip gittiği ve kış uykusuna yatmış hayatın uyanıp gerinmeye başladığı günlerdi.
Sayfa 50 - Can Yayınları - 2. BasımKitabı okuyor