Herkese merhaba!
Lev Nikolayeviç Tolstoy’un yarı otobiyografik diyebileceğimiz üçlemesinin ilk kitabı olan Çocukluk, adından da anlaşılacağı üzere, Tolstoy’un çocukluk yıllarını anlatıyor. Devrinin şartlarına göre oldukça zengin ve varlıklı bir ailede dünyaya gelen Tolstoy, ne yazık ki maddi zenginlik içinde manevi fakirlik çekmiş bir çocukluk geçirmiştir. Eserlerinin çoğunun çıkış noktası olarak değerlendirilebilecek bu durum, Çocukluk isimli kitabında da bariz bir şekilde görülebiliyor.
Tolstoy bu kitabında, yine güçlü kalemini konuşturarak çocukluk yıllarında yaşadığı acı ve tatlı olayları, arkadaşlarını, ailesini, maceralarını, sevdiği kızları, kısacası çocukluğuna dair hemen her şeyi anlatıyor. Bunların yanında, kendisini çirkin bulduğunu ve beğenmediğini, utangaç bir çocuk olduğunu da sürekli vurguluyor. Öyle ki, çirkin olduğu ve insanların kendisini yüz güzelliğiyle asla sevmeyecekleri dahi ailesi tarafından açıkça yüzüne söyleniyor.
Sürekli bu şekilde ikinci plana itilmişlik durumu, kardeşlerinden hemen her konuda hep bir adım geride kalması, istediği birçok şeyi elde edememesi gibi olumsuzluklar, Tolstoy’un bir nevi öğrenilmiş çaresizlik durumu yasamasına yol açıyor. Öte yandan, belki de yine bu durum Tolstoy’un Tolstoy olmasını sağlamış ve bu kadar üst düzey bir yazar olmasının önünü açmıştır, kim bilir…
Klasikleri, Rus Edebiyatını ve özellikle de Tolstoy’u okumayı seviyorsanız, bu kitabı da çok severek okuyacağınızdan eminim. Şimdi yola serinin ikinci kitabı olan İlkgençlik ile devam edelim.
Herkese bol kitaplı günler dilerim!
