Hüzün, kureyş'te Süheyb-i Rumî; yemen'de rahip bahîra,
Konstantinopol'de ulubatlı Hasan olmaktır.
Hüzün, mazlumlar adına bir saman çöpüyle devleri yere sermektir.
Hüzün, Şeyh Şamil toprağında alnından vurulan bir çocuktur.
Hüzün, harflere sığmayan bir nimet-i ilâhîdir.
Hüzün, her hâle şükretmenin diğer adıdır.
Hüzün, seyerândır maverada
Hüzün, özleyiştir.