“Hayat bir anlamda da bir ‘sayı sayma’ yarışıdır. Bu yarışta asla durmak yok, yoksa düşersin!”
Babam: “Dünya seni beklemezdi; sen dünyaya yetişmek zorundaydın!” derdi. Herkes aynı şeyi söylemişti: “Hayat devam ediyor!”
Zaman hepimizin üzerine çöküyor, her şeyin üzerini unutkan bir toz ile kaplıyor.
Sayfa 77Kitabı okudu
Bozkırda önümden bir at sürüsü geçiyordu. Bir tanesinin üzerine atlamak istedim. Elimi uzattım, ama onu ancak kuyruğundan yakalayabilmişim. İşte, o andan beri yerlerde sürüklenip duruyorum. Ürküp dörtnala kalkan atlar hızlandıkça, kuyruğa daha sıkı sıkıya sarılıyorum. Atın kuyruğunu bırakırsam arkadan gelenler beni ezecek. At durmaya kalkarsa, o zaman da sürüden kopmuş olacak. Bu yüzden, şimdilik ne o durabilir ne de ben kuyruğu bırakabilirim.
İnsanlar gördükleri görmedikleri, bildikleri bilmedikleri, uçan kaçan, yürüyen koşan her şeyi kategorilere ayırmayı çok sever. Biz kediler de bu işten payımıza düşeni fazlasıyla almışız. Onlara göre kediler meraklı, umursamaz, ürkek, cesur, evcil, yabani, uykucu ve hareketlidir. Oysa biz bunlardan daha fazlasıyız, çok daha fazlası!
Sayfa 7
