Hani sen rüzgârdın bense yaprak,
Hani gözaydınlığım, ışığım sendin.
Hani sen gidince gece başlıyordu.
Gecemi aydınlatandın.
Gönlümde ezgiler yapıyordun,
hani kalbimdeki derdin nakşındaydın,
hani gözlerin tuzaktı,
hani saçların tuzaktı,
hani zülfün akşama benzerdi.
akıl kuşunu tuzağa düşürmüştü,
hani sürekli pusuda yatan
sevgimle yaşamaktan bıkmıştın.