Zayıf yönlerimi ortaya çıkaran, ağlatan, soğuk su etkisi yaratan, okurken o minik bedene sarılmak istediğim bir kitap...
Bir çocuk ebeveynin ilgisine ve sevgisine muhtaçtır ve onu elde etmek için her şeyi yapar, ebeveyn ise kendi zayıflıklarını, kırgınlıklarını çocuğa yansıtır çünkü duygusal açıdan çok güvensiz olan bir anne/baba vardır ve bu
Gerçekler öldürmez. İnsanları genellikle öldüren, bilinçli olarak yaşanınca gerçeği ortaya çıkarabilen duyguların bilinçten itilmesi, yok sayılıp bastırılmasıdır.
Her yetenekli çocuğun bir dramı var mıdır? Ya da yetenekli olmak bir dram doğurur mu? Aslında yetenekten ziyade küçük bir çocuk olmak, hem mutluluk hem de aslında geleceğimize dair oluşabilecek bütün dramların ilk oluşum noktası mıdır? Sanırım yaşantımızdaki çoğu travmalarınıza yanıt arayabileceğiniz bir kitapla tanıştırmak istedim sizi, hakkında