Vaktiyle bir adam tanımıştım, çok iyi işitiyordu ama dilsizdi.
Bir savaş sırasında konuşma yeteneğini yitirmişti.
Bugün, o büyük sessizlik üzerine çökmeden önce yaşadığı savaşları biliyorum. Ölümü sevindirdi beni.
Dünya ikimiz için yeterince büyük değil.
Henüz güneş batmadan, karanlık çökmeden, sermaye tükenmeden tam da bu anda dön Rabbine!
Sayfa 47 - DİB Yayınları
“...Beni yıkın artık...Üstünüze çökmeden yıkın beni.”
Sayfa 527 - İLETİŞİM YAYINLARIKitabı okudu
Zendagi Migzara...
⚫️ ...Daha fazla karanlık çökmeden kalplere, zihinden ağıza dökülen her bir kelimenin aydınlığa dönüşmesi dileğiyle... ⚪️
Geldim bu akşam yatağına eğrildim
Seyrettim o tapılası bedenini
Baktım dua eden bir derviş gibi
Oy, güneş altında her şey boşmuş dedim
Bugün var, yarın yok, bir hazine yaşam
Can ki andırıyor yorgun bir çiçeği
Çıldırtan bir düşüncedir aldı beni
Sen uyu çocuk, uyumak bana haram.
Ne zor seni sevmek, aşkım, ince gülüm!
Kapatacak mı gözlerimizi ölüm
Tükenecek mi soluk, uyurken böyle?
Ve düşlerde ağzıma gülen ağız, sen,
Öteki acı, yaban gülüş çökmeden
Çabuk uyan.
Ruh ölümsüz müdür?
Söyle.
Sayfa 44Kitabı okudu
