Ellerini öpmeye bile layık değilim.
Enrico
Bu çocuklardan biri bir gün bana, büyük bir acıyla:
– “Bir an için de olsa, annemin yüzünü bir kere daha görebilmeyi çok isterdim, çünkü artık onu hatırlayamıyorum!” dedi.
Sanki ruhumda bir gölge var, içinde bir ses aralıksız bana: “olmuyor, olmuyor” diyor.
Dinle, oğlum. Sana el açan sefaletin önünden, hele çocuğu için senden birkaç kuruş isteyen bir annenin önünden ilgisizce geçmeye çalışma sakın.