Bizler yetişkinler olarak pek farkında olmasak da çocukların dünyasına hiç olmadık zamanlarda müdahil oluyor ve farklı boyutlara araladıkları hayal kapılarını birer birer yüzlerine kapatıyorduk. Henüz bebekken çocuklarımıza tuttuğumuz takımın zıbınını giydiriyor, "İşte doğuştan filan takımlı," diyorduk. Okula başladıklarında "Çocuklar, okul bizim evimiz, yuvamız," diyerek dem vuruyor "Ama bizim istediğimiz yerde bizim istediğimiz kişiyle oturacaksınız," diye tembihliyorduk... Çocuğumuz pembe bir oyuncak beğense büyük bir görevi yerine getirircesine kendimizi ortaya atıyor "Hayır, o kızlar için, sen mavi olanı almalısın," diyerek renkleri bile cinsiyetlerine göre beğenilerine sunuyorduk... 23 Nisan gelince "Çocuklar bugün sizin bayramınız, Atatürk bu günü size armağan etti," diyerek söze başlıyor, "Yalnız bizim istediğimiz gibi kutlayacaksınız," diye bitiriyorduk... Ardından da "Bu çocuklar neden kendi başlarına planlarını yapamıyor, gelecek için neden bir hedef belirleyemiyor?" diye yakınıyorduk. Çocukları ne zaman ses vereceği belli çalar saatlere dönüştüren bizdik aslında ama yaptıklarımızın onları nasıl etkilediğini bilmiyorduk. Onların yerine koşunca, onların yerine yapınca, onların yerine düşünce ve onların yerine düşününce çocuklara iyilik ettiğimizi zannediyorduk...
Sayfa 234 - Nemesis KitapKitabı okudu
İki Kere Farklı Çocuklar Kimdir?
Hem üstün zeka olup hem de özgül öğrenme güçlülüğü bulunan çocuklardır.
İki kere farklı çocuklar, özellikle dikkat, iletişim, sözel olmayan beceriler hafıza, gibi alanlarda sorun yaşamaktadır. Bu sorunlar üstün zekâlılıklarını maskelemekte, kuvvetli olduğu yönler sıklıkla fark edilmemektedir. Özgür öğrenme güçlüğü olan ve üstün zekâlı olan çocuklar bir alanda dikkat çekici bir yetenek ve performans gösterirken başka bir alanda engelleyici bir zorluk yaşayan çocuklardır. Birbiriyle son derece çelişkili özellikler taşıyan bu iki durum bir çocukta bir araya gelmesi onun anlaşılmasını zorlaştırmakta ve okul hayatında başarısız olmasına neden olmaktadır.
Sayfa 83 - PsikonetKitabı okuyor
Bir bayram sabahına uyanıyorum, sıradan bir sabaha uyanır gibi. Oysa bayram sabahlarına her zaman farklı uyanılırdı. Neşe, coşku, sevinç, heyecan, mutluluk… Dünyada güzel olan ne kadar duygu varsa içinde barındırırdı bayram sabahları. Aklıma gelen bir düşünceyle portmantoya koşuyorum. Kapağı açıyorum büyük bir beklentiyle. Stilettolar, sneakerlar,