Isparta Gül Festivalinden...
İçimde miss kokulu kızıl bir gül gibi duruyor zaman.
Ama bugün cumaymış, yarın cumartesiymiş, çoğum gitmiş de azım kalmış, umurumda değil.
Nazım Hikmet Ran
Sanki yaşlı ve yorgun şehir, imparatorluklara başkentlik etmenin haşmetinden, soyluluğun göstermelik ağırbaşlılığından birdenbire sıkılmış, hafiflemeye, kendini görgüsü kıt ama parası bol müşterilerin koynuna atmaya, ucuz takılarla şuhlaşmaya karar veren çok bilmiş bir fahişe kesilmişti.
İçimde Kızıl Bir Gül Gibi...
Ayşe Kulin. Pek sevdiğim yazarlarımdan biriydi bu kitabını da okumadan önce. Kendini anlatmış kitapta. Hasretini, özlemini, aşkını, kızgınlığını, hüznünü anlatmış ve bunları da Nazım Hikmet'in şiirlerinde bulmuş. Çok şey istememiş Kulin kitabında sadece şiir yazılmasını istemiş ona. Tıpkı Nazım'ın Vera'ya, Piraye'ye, Kurtuluş'a, Memet'e ve özellikle de memleketi İstanbul'a yazdığı gibi. Ben de bu kitapla birlikte hem Nazım'ı yaşadım hem de Kulin'i. Aynı zamanda beni Hikmet ile de tanıştırdı Kulin. Kısacası bu kitapta bendeki yerini 'kızıl bir gül gibi' aldı ve dönüp dönüp okuyacaklarım arasına girdi...
Ayşe Kulin
Nazım Hikmet Ran
İçimde Kızıl Bir Gül Gibi
kurtuluş
Çok da düşünmüşümdür, neden 'kurtuluşa' dair yazılmış hiçbir şiirin Kurtuluş Savaşı Destanı'nı aşamadığını ve şu sonuca varmışımdır: ülkesinin kaderini değiştirmeye soyunan, yürekli, ufuklu genç bir adamın başlattığı onurlu savaşı, böylesine içtenlikle, ancak dünyanın kaderini değiştirmeye soyunan yürekli bir şair yazabilirdi, şair kendi kavgasını hicranla sonlamış olsa da!
Sayfa 68Kitabı okudu
İnsanlar
...Babam ertesi sabah kahvaltıda, "Her duyduğuna inanmamayı öğren kızım," demişti. "Herkesi ve herşeyi dinle, duy ama aklına yakın gelmeyen şeylere hemen inanma."
"İnsanlar çok mu yalan söyler baba?"
"İnsanlar abartırlar yavrum. Özellikle de bilgilerinin az olduğu konuları abartırlar."...
Sayfa 29Kitabı okudu