Gülbahar orta boylu, dolgundu. Duru, açık bir teni vardı. Buğday benizliydi. O, kız kardeşlerinden başka türlüydü. Ağrıdağı kadınları gibi üst üste dökmeli fistanlar giyer, saçla- rını kırk örgü yapardı. Gerdanlığı altındı. Ayak bileklerine Ağrıdağı kadınları gibi altın, inci, zümrüt halhallar takardı.
Her şey girer yoluna, gündüzün ya da gecenin birinde…
Hiçbir avcı
çukura dökülen ufacık bir derede inci aramaz.
Sayfa 104Kitabı okuyor
Burnun büyüdü mü İnci? Hani Pinokyonunki gibi..Sen anlatmıştın, Pinokyo diye bir kukla varmış.Yalan söyleyince burnu uzuyormuş. Yalan söylersen senin de burnun büyür demiştin bana. Sen de yalan söyledin. "Seni bırakıp gitmem. Gidersem seni de götürmeye çalışırım." Hatırlıyor musun, böyle söz vermiştin. Ama "Hoşça kal," bile demeden gitmişsin. Ben uyurken.
En güzel ve en tatlı günler çok şahane ya da çok heyecanlı şeylerin olduğu günler değil, kopmuş bir kolyeden birbiri ardına düşen inci taneleri gibi basit mutlulukların yaşandığı günlerdir bence.
Sevgi insanın dünyaya açılan en güzel penceresidir.
Çeşitli biçimlerde düzene baş kaldırmış insanlara saygı duyuyordum. Olumsuzluklara karşı olmak ve insanın inandığı şeyler uğruna mücadele etmesi doğru ve gerekli geliyordu bana.
KARGA KAHVALTISI
"Kalbi hızlı hızlı atıyor,nefesi kesiliyor gibi oluyordu.Bir an önce buradan gitmeliydi.O yüzden daha yavaş hareketlerle kalkmaya çalışırken gözünü de o şeyden ayırmıyordu. İskelet bir kadına ait olmalıydı. Boynunda beyaz,kocaman inci bir kolye vardı. Parmaklarında da yüzükler...Keçeleşmiş olmasına rağmen omuzlarından aşağı dökülen saçları...Üzerinde kırmızı olduğu anlaşılan, delik deşik olmuş bir elbise vardı, ayağının birinde de siyah ökçeli bir pabuç duruyordu hala.
KARGA KAHVALTISI adlı kitabımdan 🤗
