Böyledir işte şu garip insan doğası, söylemek istemediğiniz şeyi merakla bekleyen kişi, dinlemeyi hiç arzulamadığınız şeyleri saatlerce anlatan kadar can sıkıcıdır.
"Dostum, kurtuldun galiba," dedi, "ve bunu kutlamak üzere, şimdiden sonra sen diyeceğiz birbirimize!"
'Zaten insan yoksulken öyle kolay kolay can vermiyor!' Kim bilir, belki de insanın, babasının ya da dedesinin günahını ödemek üzere yaşaması gerekiyor.
Yenik düşen insan karşısında kendi derdini unutabilme, kendinden daha zayıf olan karşısında güçlenip onun doğrulmasına yardım edebilme yetisiydi bu. İnsanoğlunun hayvana üstünlüğü de buradadır zaten. Gerisi boş bir kendini beğenmişliktir. Onca yıl okumuş olduğum halde bunu bilmiyordum ben. O yoksul insancıklardan birinin gelip bana gerçek yaşam yolunu -bunun dışında kalan her şey düzensizlik ve hayvanlıktır- göstermesi için, ayaktakımı arasına girip toprağı öpmem gerekliymiş.
ama olsun varsın, tok karınla öbür dünyayı boylamaktansa, aç karınla dünya gezisine çıkmak iyidir...