Hz. Yusuf'u kuyudan çıkarıp Mısır sultanı yapan Allah seninde dipsiz kuyudan çıkarıp kalbini güldürecektir. Allah'ın adaleti şaşmaz. Yeter ki sen umudunu kesme...
Ne ki var zerre kadar şer ne ki var zerre kadar hayr, bir gün şaşmaz bir terazide tartılacağının emniyetiyle.
Sustu Yusuf .
Sustu.
Teslimdi. Mazlumdu.
Teslimiyetiyle vardı. Susmasıyla haykırdı. Tahammülüyle baş kaldırdı.
102- "İŞTE BU KISSA, GAYB HABERLERİNDENDİR. ONU SANA BİZ VAHİY YOLUYLA BİLDİRİYORUZ. YOKSA ONLAR, TUZAK KURARAK İŞLERİNE KARAR VERDİKLERİ ZAMAN SEN ONLARIN YANINDA DEĞİLDİN.”
Herkes anlamıştır ki bu kıssanın ümmi bır adamın diliyle gerçekleşen böyle bir açıklaması, vahiyden başka bir yolla olamaz. Bir yoruma göre de Hz.Peygamber'in
NEYİ YİTİRDİĞİNİ HATIRLA EY İNSAN!
Çağdaş insan, unuttu: Yaratıcı'yı unuttu. Kendini unuttu. Hayatı unuttu.
Üstelik de bütün ekonomik, kültürel, entelektüel sınırların ortadan kalktığı, her şeyin küre ölçeğinde cereyan ettiği bir zaman diliminde yer-küre'de yer-körü oldu; yer'ini de, kendini de unuttu.
Sonunda hız, haz ve gelip-geçici
çukurova'ya inip o yılın pamuğunu toplamak...bölgedeki köylüler için asıl geçim kaynağı. bir de pamuk bolsa işte o zaman gör. hepsinin hayalleri vardır oradan gelecek olan parayla. kimi iyi bir binek satın almak ister, kimi iyi ve gösterişli giyitler, kimi çoluğunun çocuğunun karnını doyurmak, üstünü başını giydirmek ister. tabi ki daha öncesinde