“İnsan sevgiye hükmeder; ama aşk insana hükmeder!”
Kapı YayınlarıKitabı okudu
Kişinin gönülde kendisi olmak sevginin başlangıcı, sevgilide kendisi olmak ise sonu olmalıydı.Birincisi hamlık, ikincisii olgunluk ve pişmeydi çünkü.Kişi sevgiyle varlığını ama aşk ile hakikatini tanıyordu. Çünkü aşk, kendisinden geçip sevgilideki gerçekliğe ulaşmanın adıydı. Eğer âşık kendi gerçekliğine sevgilide eriyerek ulaşabiliyorsa ayrılık veya kavuşma, red veya kabul, karar veya irade, açılma veya kapanma ortadan kalkıyordu. Bu durumda sevgiliden başlayan yollar yine sevgiliye gidiyordu ki galiba aşk dedikleri şey de bu idi."
Kapı YayınlarıKitabı okudu
... Sevgi kimin için can vereceğini bilmekti belki de.
Kapı YayınlarıKitabı okudu
Hakkı özünde ara, O Bir'dir, ortağı yoktur. Her işi O yapar. O'na varmak tarikat yoluyla olur. Görünen de, gören de, getiren ve götüren de O'dur. Bu dünya Allah'ın denizi yanında bir damladır. Damlalar ise nerede olursa olsun, denizden ayrı değildir, denize koşar. Damlanın denize koşması bir aşktır. Gerçekler aşkla anlaşılır. Aşka varmak için toprak derecesinde mütevazı olmak gerekir. Yol isteklisi olan talip Muhammed'i, Ali'yi, On İki İmam'ı ve Mehdi'yi bilmelidir. Bilenler gerçeğe erer. Gerçeğe ermek bir pir bulmakla olur, piri bulan Hakk'ı bulur. İnsan yücedir, kin tutulmaz. Kinden kurtulmak istersen Hakk'ı özünde ara."
Kapı YayınlarıKitabı okudu
.ben bir gönülde sevgilin mahiyet değiştirdiğine değil aynı mahiyet üzerinde gelişip büyüdüğüne inanıyorum..
Kapı YayınlarıKitabı okudu
Doğan her şey gibi sevgi de belli bir ömrü yaşayıp tamamlıyor ve sonunda yok oluyordu.Babaydar’ın,”İnsanın hamurunun sevgiden yaratılmış olduğu’nu söylediği zaman ne demek istediğini artık biliyorum.İnsan sevgi ile yaşar, sevgisiz ölürdü..Sevgi bir cennet, sevgisizlik de cehennem. Sevgisiz yaşayanların ölülerden farkı kalmıyordu.
Kapı YayınlarıKitabı okudu