Seni düşünürken ben olan bu şeyin en derinlerine yuvarlanan o şey misin sen?
Bana acıdığın için yapmıyorsun değil mi bunu?"
"Başka ne olacaktı ki?" dedi Hélène şaşırmış gibi. "Tabii ki sana acıdığım için yapıyorum.
''Uyumayacağım, bütün gece uyumayacağım, nice uykusuz gecelere tanıklık etmiş şu pencerede şafağın ilk ışıklarını göreceğim. Hiçbir şeyin değişmediğini bileceğim, lütuf diye bir şey olmadığını...''
gerilerde, bir yerlere koymak gerektiğinde hep gerilerde ya da çok derinlerde denen o yerde, her halükarda buradan farklı bir yerde
basit bir çağrışım oyunu, bir ayna, bir anı, bir anı daha, işsiz güçsüz hayal gücünün önemsiz lüksleri.
O ev bir cehennem çukuru, bir kırkayak kafesi."
"Hiç kafeste kırkayak görmemiştim."
"Bende ve kırkayağın neye benzediğini de bilmiyorum, ama Palanco onların kafeslerde tutulduğunu söylemişti."