Zaman bize çocukken söz verildiği gibi ne ileriye, ne iyiye doğru gidiyordu. Başı sıkıştığında ateşi yardıma çağırıyor, kızgın demirre bel bağlıyor, asırlar öncesinden devşirilmiş kalabalıkların bayrağını taşıyor, kayıpların bitip tükenmez döngüsüyle sarhoş oluryordu.
Perileri tutsak etmenin yolu elbiselerini saklamaktır. Mucizenin yaratıklarını özgürlüğe masallar kavuşturur.
Çingeneler hep başkalarının savaşlarında ölmüşler
Tuhaftır, masallara çocuk kalmak için değil büyümek için ihtiyaç duyarız. Her çocuk masalda, gerçek dünyayla aynı etten ve kemikten bir şey gizli olduğunu hisseder. Bilir ki gerçeği kavranabilir kılan her neyse, görünmez olanın evreninde soluk alıp vermekte.
Edirne, binlerce yılda yazılmış mecazlı bir metin gibidir; dümdüz okunamaz...
Göç etmeyi ondan öğrendim. Çıkıp gidebilmek cesaretini bana veren odur. Bohçanı sırtlayıp bir konak yeri ateşi gibi geçmişini küllendirmeyi bilmek, tekerleklerini sağlam, kanatlarını bakımlı tutmak... Hep.